divar

is. <fars.>

1. Binaların üstünü saxlamaq və daxilini bölmələrə ayırmaq üçün müxtəlif tikinti materiallarından çəkilən sədd. Daş divar. Divara kağız çəkmək. Divarın üz tərəfi. – Muxtar əmi evin eşik divarına söykəndi. M. Hüs.. Divardan asılmış şəkil Əzizi bir az qəmgin elədi. S. Rəh.. Divar kağızı – suvanmış otaq divarlarına yapışdırılan naxışlı kağız. Divar qəzeti köhn. – idarənin, müəssisənin, yaxud məktəbin işlərini, müvəffəqiyyət və nöqsanlarını əks etdirən, divardan asılan qəzet. . . <Dilbər> «Yüksək məhsul» adlı divar qəzetini çıxarmağa çox vaxt sərf edirdi. Ə. S.. Divar peçi (sobası) – divarın içində hörülmüş peç, buxarı. Divar peçləri hələ təzəcə qalanırdı. S. R.. Divar saatı – divardan asılan saat. Divar saatı gecə saat bir zəngini təzəcə vurmuşdu. M. S. O.. Dəhlizdəki divar saatında on iki olmuşdu. M. Hüs.. Divar şkafı – divarın içində olan şkaf. Şoferin fikrizikri yenə divar şkafında idi. M. Hüs..

2. Həyətlərin (keçmişdə həm də şəhər və qalaların) ətrafını əhatə edən daşdan, kərpicdən və s. dən tikilən uca barı; hasar. Qala divarı. Kreml divarları. – Uca atın üstündə oturub kəndin alçaq divarlarından həyətin hamısını görürdüm. C. M..

3. Müxtəlif qabların, yeşik, çəllək və s. şeylərin yan tərəfi. Çənin divarı. Sandığın divarları. Borunun divarı. // Bəzi bədən üzvlərinin yan tərəfi. Bağırsağın divarları. Göz almasının divarı üç qişadan ibarətdir.

4. məc. Maneə, sədd mənasında. Aramızda bir divar vardır.

◊ Divara dirəmək (qısnamaq) – danışıq və ya mübahisə zamanı birini çıxılmaz vəziyyətə salmaq, sıxışdırmaq. Dörd divar(ın) arasında və ya içində qalmaq (oturmaq) – xarici aləmlə, heç kəslə əlaqə saxlamamaq. <Asya Gülçöhrəyə:> Sən bu dörd divarın içində kimi görə bilərsən, a yazıq!. . Ü. H..